معنی زیر بارون

آلبومی از سهراب پاکزاد

سهراب پاکزاد

بارون , شخص مهم و برجسته در هر قسمتی

بارون

بارون. (اِخ) نام فیلسوفی از یونان قدیم. (ابن الندیم. از اسحاق بن حنین).

بارون. (اِ) معرب آن بارُن است. (دزی ج 1). رجوع به بارن شود.

بارون. (اِخ) رجوع به بارن و لغات تاریخیه و جغرافیه ٔ ترکی ج 2 شود.

بارون. (اِ) درختی است. سرد است بدرجه ٔ اول و خشک بسیم، بر قوبا طلا کنند زایل کند. و چوبش در آب بمرور مانند آبنوس شود.سبکتر از مازو است و بوی خوش دارد. (نزههالقلوب).

بارون. (اِخ) دهی است در دهستان چالدران بخش سیه چشم شهرستان ماکو که در 16 هزارویکصدگزی شمال خاوری سیه چشمه و 14 هزارگزی شمال خاوری شوسه ٔ سیه چشمه به کلیسای کندی درکوهستان واقع است. هوایش سرد و دارای 162 تن سکنه میباشد. آبش از چشمه و نهر دیبک و محصولش غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی مردم جاجیم بافی وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).

بارون دوبد. [] (اِخ) نام محققی است که در 1841 م. حجاری های تنک سااولک در کوههای بختیاری را کشف کرد. (ایران باستان ج 3 ص 2694 و 2706).

بارون دوسون. (اِخ) مؤلف «تاریخ مغول از چنگیز تا تیمور». رجوع به تاریخ ادبیات برون ج 4 ترجمه ٔ رشید یاسمی ص 107 و ج 3 ترجمه ٔ حکمت ص 13 شود.

از القاب اشراف زمین دار اروپا، عنوانی احترام آمیز برای مردان ارمنی، آقا. [خوانش: (رُ) [فر.] (اِ.)]

باران

از لقب‌های سابق اشراف و نجبا در اروپا،

(اسم) یکی از عنوانهای اشراف و نجبای اروپا.

476